9 d’octubre del 2008

Una manera de descriure la setmana amb música...

Haciendo Camino
(Ana Belén Àlbum: Viva l’Italia)


Yo y mis ojos asombrados todo lo hemos hecho juntos.
A veces algo cansados de buscar sin encontrar.
A veces desesperada por madrugar
Y otras tantas volviendo cansada de trabajar
Siempre con hambre de sonrisas y ganas de pelear.

Yo y mis cajones con recuerdoslas agendas que he perdido.
He amado a tantos amigos y que pronto se me han ido
Si navegué en tantos mares,
Si inventé caminos,si burlé el destino fue por curiosidad
Buscaba sombras desnudas.
Otra realidad.

Yo y mis noches tan cerradas como negros pensamientos.
Recontando los dolores, las desgracias, el azar,
He caminado alguna vez por donde me lleva el viento
con un cierto sentido de inutilidad,
solo por ir a donde el viento me quiera llevar.
Y andar…
Y andar…

Haciendo camino al andar
Ya nunca estarás solo
Haciendo camino serás
distinto de los otros
Si miras con tus ojos
tu vida cambiará.
Juega tus cartasverás…

Yo que soy menos que nada en esta esquina de este mundo.
Que he perdido tantos trenes
y los que aún veré pasar.
Solo me compra quien me quiere
no quien me quiere comprar.
No he conseguido perder del todo la ingenuidad
tantas cosas que son mias y no las quiero cambiar,
cambiar…cambiar…

Haciendo camino al andar
Ya nunca estarás solo
Haciendo camino serás
distinto de los otros
Si miras con tus ojostu vida cambiará.
Juega tus cartas
verás, verás…

Y esta canción ni ninguna nos podrá cambiar la vida.
Seguiremos adelante tras lamernos las heridas
Con muchos granos de arena se hace una montaña.
Aquí no sobra nadie,todos hacen falta.
Nadie te hará el futuro
si lo construyes tú.

(I feliç diada!)

8 comentaris:

Blogger fada ha dit...

És veritat! Celebreu l'entrada del rei Jaume I a València!! Doncs, bona diada. I com deia Machado: "se hace camino al andar." Petonets, bonica.

9/10/08 9:19 p. m.  
Blogger Ainalma ha dit...

L'entrada de Jaume I a València, Fada, i Sant Dionís, patró dels enamorats valencians, amb la seua "mocadorà" i els seus trons... Enguany he intentat portar aquesta festa a l'escola, per canviar una miqueta i no perdre segons quines tradicions!!

Besets!

10/10/08 11:18 p. m.  
Blogger nimue ha dit...

buf! el temps que fa que no menge massapà per Sant Donis! nyaaaaam!!!

11/10/08 5:39 p. m.  
Blogger Ainalma ha dit...

A mi no és que em perda el massapà, Nimue, però un pastisset de xocolata sí que va caure, sí!!!

11/10/08 6:11 p. m.  
Blogger zel ha dit...

A mi doncs, el massapà m'embogeig, m'agrada amb bogerria. Feliços dies, Ainalma!

12/10/08 6:45 p. m.  
Blogger Ainalma ha dit...

Doncs ja saps, Zel, l'any que ve per aquesta data, una escapadeta al sud i a fartar-ser a massapà!!! ;-)

12/10/08 7:11 p. m.  
Blogger Deric ha dit...

sí, amb molts grans de sorra es fa una muntanya!

19/10/08 12:13 a. m.  
Blogger Ainalma ha dit...

Ningú no et farà el futur si el construeixes tu... ;-)

Besets, Deric!

19/10/08 9:17 p. m.  

Publica un comentari a l'entrada

Subscriure's a Comentaris del missatge [Atom]

<< Inici